0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Narsisizm veya özseverlik, farklı tanımlar ve kullanımlarla anlatılabilen bir kavramdır. Sigmund Freud’a göre narsisizm, libidonun dış dünyadan soyutlanarak egoya yönlendirilmesi olarak açıklanır. Ancak narsisizm, sadece Freud’un tanımıyla sınırlı değildir. Son yıllarda sıkça karşılaşılan bir sorun olan narsisizm, bir kişinin kendisine aşırı derecede önem vermesi veya kendisine tapması olarak tanımlanabilir. Psikanalitik literatürde önemli bir yere sahip olan narsisizm, Amerikan Psikanaliz Derneği’nin sözlüğünde “psikolojik ilginin kendilik üzerinde yoğunlaşması” şeklinde açıklanmaktadır.

Narsist Nedir?

Narsist kişiler, sürekli olarak kazanmaya ve almakla meşgul olup, vermeyi ve kaybetmeyi kabul etmeyen, başkalarını önemsemeyen ve kendi çıkarlarını her şeyin üstünde tutan bireylerdir. Kendilerini dünyanın merkezi olarak gören bu kişiler, diğer insanları genellikle değersiz ve gereksiz olarak görürler. Narsistik kişilik bozukluğunda, kişinin değer verdiği şeyler genellikle sahip olduğu nesnelerdir; örneğin fiziksel görünümü, maddi varlıkları veya statüsü. Bu tür narsisizmde, kişiye sınırlar koymakta güçlük çekilir, çünkü başarı ve üstünlük, sahip olunan şeylerin değerine dayanır.

Narsiszm Tarihi Nedir?

“Narsisizm” terimi, psikoloji literatürüne ilk kez 1898 yılında girmiştir. Yunan mitolojisindeki Narkisos karakterinin hikayesinden esinlenerek, Havelock Ellis adlı psikanalistin, bireyde cinsel duyguların kendi kendine hayranlık seviyesinde özümsenerek kaybolmasına işaret eden bir eğilim için “Narcissuslike” terimini kullanmasıyla ortaya çıkmıştır. Bu çalışma, Freud’un dikkatini çekmiş ve onun üzerinde derin bir etki bırakmıştır. Freud’un, 1914 yılında meta-psikoloji kuramını geliştirirken ve klinik çalışmalarını yaparken narsizmi merkeze aldığı bilinmektedir. Günümüzde, narsizmin Freud’un araştırmalarının odak noktasını oluşturduğu kabul edilmektedir.